COLLECTIE
Het Museum van Papierknipkunst
heeft werken van o.a. Wiecher T. Lever, Evert Root
e.v.a. Hieronder vindt u een klein aantal knipwerken, die in ons museum hangen. Kom eens langs en u vindt vele interessante knipwerken in ons museum van oud tot zeer oud.
Wiecher Tjeerd Lever
was knipkunstenaar van beroep en is knipkunst gaan verzamelen. Toen hij voldoende materiaal had verzameld, is hij in 1960 in Roden ‘Het Nederlands Museum van Knipkunst’
begonnen. In 1964 verhuisde het museum naar Westerbork. Nadat zijn verzameling in 1988 werd verkocht, zijn een aantal inwoners van Westerbork
gestart met het huidige museum.
Papierknipmuseum.
Een onbekend oud knipwerk uit 1808.
Informatie
Het knipsel werd als een geschenk gegeven bij een huwelijk, en meestal werden daar ook de namen van het bruidspaar en een tekst in verwerkt. Het is uit verschillende onderdelen opgebouwd. U ziet in het knipsel dat dit werk uit 1808 komt. Dit werk is van
Adam Hotzes de Boer 1810-1855.
Men begon in de "betere standen" met papierknippen, immers zij beschikten over papier. Men knipte ter versiering, huwelijk, familiewapens enz.
Een man en een vrouw in Poolse klederdracht. Meestal werd het knipwerk gebruikt om boerenhuizen te versieren.
Waarschijnlijk werden de eerste papierknipwerken
geknipt uit wit papier en gebruikt als versiering voor heilige afbeeldingen of gebruikt als gordijnen. Later ging men gekleurd papier gebruiken en werd dan gelijmd op de muren en houten balken aan het plafond. Zoals u in het knipwerk kunt zien werd het papier voor een gedeelte gevouwen om symmetrische vormen te krijgen.
Appelrillen van Jantje III
Informatie
Vroeger was het gewoon dat iedereen zijn voedsel vooral zelf verbouwde. Mensen hadden een groentetuin(tje), verbouwden zelf aardappelen en sommigen hadden ook fruitbomen. In Westerbork gold het bijzondere gebruik, dat al het fruit dat op 1 november nog aan de bomen hing, door iedereen geplukt mocht worden. Dit was het zogenaamde ‘Appelrillen’.
Een nieuwe dominee in het dorp (in het midden in het knipwerk) kende dit gebruik niet en was dan ook zeer ontdaan, toen op 1 november alle appels door de lokale jeugd uit zijn boomgaard werden gehaald. Het zal hem wel niet vaker dan één keer zijn overkomen.
Dit is het verschil tussen ´een appeltje voor de dorst hebben en achter het net vissen